De autoroute naar Kühtai doet mij denken aan de Amerikaanse staat Maine: besneeuwde wegen en een smalle rivier gestaag stromend langs de weg. Maar wat mijn verbeelding vooral aanspreekt, is het gevoel omringd te zijn door volledige wildernis. Op ieder ogenblik kon er naar mijn idee wild de weg overrennen. En dat terwijl we ons op slechts 10 minuten afstand van het treinstation van Oetzal begaven. Geen wonder dat de plaatselijke bevolking hier zo van jagen houdt.

Mijn gastheer was een ware Kühtaikenner (een leraar scheikunde uit Innsbruck – letterlijk en figuurlijk geboren op de skipiste van Sölden –  die met zijn skipas voor heel Tirol elke topbestemming uit de regio kan bezoeken). Favoriete bestemming van hem en zijn vrienden is en blijft Kühtai, omdat je ‘de beste sneeuw’ hebt direct vanaf het moment dat je uit de eerste skilift stapt (het is daarom niet nodig om hoog te gaan om kwalitatief goede pistes te vinden). De lucht is er helder en fris en er is veel, heel veel ruimte voor iedereen. Ik herinner mij nog goed dat ik, terwijl ik mijn gastheer van de top van de Dreiseenbahn naar de voet van de Gaiskogelift volgde, geen enkele keer moest uitwijken of mijn vaart moest minderen voor een andere skiër. ‘Dus het is waar wat men zegt: het voelt hier echt alsof je in je eigen privé-skioord bent’, dacht ik nog bij mijzelf.

De sneeuw was ook perfect. We begonnen pas om twee uur ‘s middags te skiën, maar de sneeuwlaag was nog steeds koud en glad toen we naar beneden vlogen over de piste. Geen gesmolten sneeuw of plotselinge obstakels van irritante hopen sneeuw die skiërs vaak bijeen schrapen om een minischans te maken waarbij een provisorisch aangelegde ijslaag dient als startbaan. Sterker, de piste is zo egaal en glad dat ik meerdere professionele skiteams (Amerikaanse en Oostenrijkse) onderaan de helling zag trainen.

En vrijwel geen snowboarder te bekennen die in groepjes aan de Jägermeister zitten en luidkeels de boel op stelten zetten. Zij zijn allemaal te vinden in het K-park: de grootste halfpipe van Oostenrijk met allerlei grote en kleine uitstekers en knotserige stukken metaal waarop men allerlei stunts uithaalt. Al fantaserend over deze indrukwekkende attractie verbeelde ik mijzelf genoeg lef te hebben om later die dag een bezoek aan te brengen.

We skieden naar beneden naar de kom van sneeuw waarin het resort is gelegen, omgeven door indrukwekkende witte bergtoppen die doorlopen zover het oog reikt. We hadden de noordelijk gelegen afdalingen afgelegd en waagden ons dus aan de zuidkant. Daar waar de nacht ervoor nog nachtskiën moet zijn geweest. Ik herinner mij nergens rijen mensen. En dan te bedenken dat het een donderdagmiddag in maart was, dus nog steeds hoogseizoen.

Het voelde aan de zuidkant alsof dit ons privé-skioord was. Aan deze kant van de heuvel waren zelfs nóg minder mensen dan aan de noordkant! De afdalingen vanaf de Hochalterbahn waren praktisch leeg en alleen voor ons. En, toen we uiteindelijk met een Weizenbier in de hand het dal van Kühtai overzagen, was het uitzicht werkelijk fenomenaal. Ik voelde dat ik klaar was voor de werkelijk imposant ogende skischansen. Deze zijn hier zó steil dat ze lijken op een startbaan voor speedskiën. Om veilig de afdaling te maken van de 6 meter hoge rand tot aan de grond moet minstens een snelheid bereikt worden van 60 kilometer per uur. De wetenschapsleraar vertelde mij al deze indrukwekkende feiten, en voegde daaraan toe dat ik 43 jaar oud ben, geen helm draag en hij geen enkele zin had om met mij in het ziekenhuis van Innsbruck te belanden. Mijn aanvakelijke enthousiasme verdween als sneeuw voor de zon.

Al met al waren mijn indrukken van Kühtai zeer goed. Ik heb geskied in ontelbare middelgrote skioorden. Ik heb geprobeerd Kühtai enigszins hiermee te vergelijken, maar dat lukt niet. Kühtai is echt uniek. Er kan hier op heel veel plekken worden geskied en de afdalingen zijn mooi glad. Er zijn geen vervelende obstakels of ander soort hinder – alleen maar een brede, overzichtelijke baan naar beneden. Ik vond het geweldig dat ik mijzelf helemaal alleen waande op de piste. Er heerst hier een andere, relaxtere dynamiek vergeleken met de grotere, meer bekende skioorden. En tegelijkertijd bevindt Kühtai zich op maar 35 minuten afstand van Innsbruck. En dat is natuurlijk het grote voordeel mocht u een vakantiewoning, appartement of huis willen kopen in Oostenrijk: het feit dat het vliegveld zo dichtbij is, betekent dat u, net als ik, al op de dag van aankomst op de piste kunt staan. En mocht u wel genoeg lef hebben om u te wagen op de schans van K-Park: ook het ziekenhuis is in de buurt.

Eind december kwam de World Cup tour naar Kühtai nadat de races in Semmering werden afgelast wegens gebrek aan sneeuw. Dankzij de ideale ligging en de perfecte sneeuwcondities besloot de FIS de twee World Cup wedstrijden voor dames in Oostenrijks hoogstgelegen skioord te organiseren.

Een andere belangrijke factor in deze keuze was de nabijheid van Innsbruck, de ‘hoofdstad’ van Tirol. De korte afstand tussen Innsbruck en Kühtai maakt het voor delokale bevolking en gasten mogelijk binnen 35 auto-minuten het skigebied te bereiken.

Meer dan 6.500 toeschouwers waren in het resort op 2.020 meter aanwezig om hun favoriete racers aan te moedigen, waaronder een all-star line-up van de Zweedse Sara Hector, thuisland favoriete Anna Fenninger en de Amerikaanse Mikaela Shiffrin, die beter in vorm was dan in haar voorgaande races.

Het spektakel speelde zich midden in het skigebied af, recht tegenover de locatie waar de 2020 Kühtai Residences in ontwikkeling is. Dit project van Kristall Spaces bestaat uit 14 nieuwe appartementen. De oplevering staat gepland voor winter 2015.

Kühtai staat ook ver buiten de grens van Oostenrijk bekend als sneeuwzeker. Door deze sneeuwzekerheid is Kühtai zeer geliefd bij piste skiërs, freeriders en tourskiërs.

Zowel in Kühtai als in Sellraintal waarderen de bewoners en gasten de grote verscheidenheid aan mogelijkheden voor tourskiën. Variërend van eenvoudige anderhalf uur durende routes tot zeer spraakmakende tours. Net zo veelzijdig als de lengte van de routes zijn de te bereiken hoogten. Vooral in Kühtai begint men al op een hoogte van ongeveer 2.000 meter boven zeeniveau, aangezien Kühtai al op 2.020 meter hoogte ligt.

Terwijl het op de tourbergen rondom Innsbruck vaak erg druk is, kan men in Kühtai en Sellraintal tijdens rustige uitstapjes nog genieten van de ongerepte natuur. Als alternatief zijn er ook verschillende routes beschikbaar, waar men tijdens de afdaling naar het dal gebruik maakt van een deel van de geprepareerde pisten. Vooral in Kühtai zorgt een compacte huttennetwerk voor talrijke versnaperingsmogelijkheden. Andere populaire skitourbestemmingen in de buurt van Kühtai zijn Haggen, Lüsens of Praxmar.

Tourskiën brengt een grote verantwoordelijkheid met zich mee, zowel voor de tourskier zelf als voor de mede skiërs. Een goede inschatting van de sneeuwcondities en de noodzakelijke veiligheidsuitrusting garanderen een lang en veilig skiseizoen. In Kühtai worden bijvoorbeeld speciale SAAC cursussen (Snow & Alpine Awareness Camps) aangeboden. In deze veelal tweedaagse seminars wordt de basiskennis gegeven voor het veilig uitoefenen van bergsporten.

Waar in de winter wintersporters zich verheugen op prachtige pistes, wacht in de zomer een waar wandel- en fietsparadijs. Zelfs enkele dagetappes van de Adlerweg, Tiroler meest bekende lange afstand wandelroute, lopen door Kühtai. Een uitgebreid huttennetwerk biedt aangename versnaperingen tijdens het wandelen en mountainbiken, zoals de nieuwe Bielefelder Hut, de Pforzheim Hut, de Keizer Maximilian Hut en de DreiSeen Hut. Tevens uitstekend geschikt als eindpunt van de routes.

Of je nu de bergen en alpenweiden in Kühtai te voet of per fiets bezoekt, overal zijn natuurwonderen te ontdekken. Van Alpenrozen en gemsen tot diverse vlindersoorten. Kleine, verborgen meren voltooien het landschap. De twee reservoirs Finstertal en Längental zijn ook zeer indrukwekkend. Vanuit het dorp voert een wandelroute rondom het Längental meer.

 Topevenementen in de zomer

Alle natuurliefhebbers, atleten en gasten waarderen het gevarieerd evenementenprogramma van Kühtai. Hoogtepunten zijn onder andere de Krassfit Challenge, de Bergkaiser en de Ötztal fietsmarathon. De Krassfit Challenge is een hardloopcompetitie met buitengewone hindernissen. Bijzonder is dat er alleen wordt uitgegaan van de tijden van de snelste lopers. Voor alle andere deelnemers geldt het motto ‘gezamenlijk finishen’. Dus alle deelnemers helpen elkaar en de wedstrijd krijgt daarmee een echte teamspirit. Terwijl de route van de Ötzal fietsmarathon haar eerste col heen in Kühtai loopt, is Kühtai het eindpunt van de Bergkaiser. Bij beide fietsevenementen strijden de beste rijders van de wereld om de felbegeerde trofeeën.

Hoge prestatie-centrum Kühtai

Met het ‘Höhenleistungs’ trainingscentrum heeft Kühtai een bijzondere aantrekkingskracht op internationale sporters van gerenommeerde voetbalclubs, nationale roei- en atletiekteams, boksers, kunstrijders en tal van andere sportdisciplines. Het hoogprestatiecentrum biedt uitstekende mogelijkheden voor trainingen op meer dan 2.000 meter hoogte en leent zich uitstekend voor duurtraining en wedstrijdvoorbereiding.